Operationeel gebruik van pulsoximeter

Oximeter-systeem

Pulsoximeter bestaat over het algemeen uit een zuurstofverzadigingsdetectiemodule, een industriële besturingsmachine of een pc-machine, een bloedzuurstofdetectiesonde (meestal van het type vingermanchet), enz. Sommige zijn direct als geheel ontwikkeld of draagbaar. Als de ontwikkelde oximetriemodule wordt gebruikt om het systeem op te bouwen, omdat de niveauspanning tussen de module en de industriële besturingsmachine of pc-machine anders is, moeten deze ook worden aangesloten via de niveauconversiemodule, zodat de juiste communicatie kan worden uitgevoerd.

Operationeel gebruik van de pulsoximeter

Of de oximeter correct kan worden bediend, hangt af van de nauwkeurigheid van de testresultaten. Transmissie-pulsoximeters gebruiken meestal vingers, oorlellen, tenen, enz. als detectielocaties, omdat deze locaties de gemakkelijkst door te geven delen van licht zijn. Voor de pulsoximeter die gebruikmaakt van een sensorsonde met een vingermanchet, is het het beste om de vinger en de nagel schoon te maken vóór detectie. Als er anders te veel vuil is, zal dit de transmissie van licht belemmeren, waardoor een zekere invloed op de meetresultaten ontstaat. Tijdens de meting wordt de middelvinger in de vingermanchet geklemd en moet erop worden gelet of de nagel direct op de bliksembuis van de bovenmuur moet worden gericht. Na het vastklemmen moet er ook op worden gelet of de vier zijden van de vingermanchet goed gesloten zijn om interferentie van omgevingslicht te voorkomen. Nadat de vingermanchet is vastgeklemd en gestart, kan de bloedende zuurstofverzadiging worden afgelezen nadat de meetgegevens stabiel zijn, en kunnen de hartslagwaarde en de pulsgolfvorm over het algemeen worden gelezen door de huidige oximeter.